σουλφοναμίδες

σουλφοναμίδες
Παράγωγα της σουλφανιλαμίδης που έχουν αντιμικροβιακές ιδιότητες. Η δομή της σ. είναι σχετικά απλή, αποτελούμενη από ένα βενζοϊκό πυρήνα, μια σουλφοναμιδική ομάδα (-SO2NH2) και σε θέση πάρα μια αμινική ομάδα (-NH2)- το μεγαλύτερο μέρος των σ. προέρχεται από την αντικατάσταση άτομων υδρογόνου με διάφορες χημικές ενώσεις. Για πρώτη φορά το 1935 παρατηρήθηκε από τον Γκ. Ντόμακ η αντιστρεπτοκοκκική δράση μιας χρωστικής που εξαιτίας της όψης της ονομάστηκε «ερυθρό προντοζίλ». Αργότερα εξακριβώθηκε το δραστικό μεταβολικό αποτέλεσμα της και από τότε παρασκευάστηκαν πολυάριθμες σ.· από τις σπουδαιότερες είναι η σουλ-φαπυριδίνη· η σουλφαγουανιδίνη, η σουλφαθειαζόλη και οι πλέον πρόσφατες σ. μικρής δοσολογίας. Οι σ. έχουν ευρύ φάσμα αντιμικροβιακής δράσης δρώντας τόσο επί Gram αρνητικών όσο και επί Gram θετικών μικρόβιων· από τα πιο ευαίσθητα μικρόβια είναι οι αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι, οι σταφυλόκοκκοι, οι μηνιγγιτιδόκοκκοι, οι πνευμονιόκοκκοι κ.ά. Οι σ. είναι δραστικές τόσο in vivo όσο και in vitro, αλλά επειδή ασκούν μόνο μικροβιοστατική επενέργεια, είναι ουσιώδους σημασίας η χημική και κυτταρική δραστηριότητα του οργανισμού για να υπερισχύσει επάνω στο μικροβιακό παράγοντα του οργανισμού. Σύμφωνα με μια από τις πιο αποδεχτές θεωρίες σχετικά με το μηχανισμό δράσης τους, οι σ. αναστέλλουν την ανάπτυξη των μικρόβιων παρεμβαίνοντας στη σύνθεση μιας βιταμίνης, του φολικού οξέος, που είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη τους. Γι’ αυτό είναι ανθεκτικά στη δράση των σ. τα μικρόβια που δεν έχουν ανάγκη από τη βιταμίνη αυτή (βάκιλλος της φυματίωσης, τριπονήματα κ.ά.). Μερικά μικρόβια άρχισαν ήδη να αναπτύσσουν αντοχή. Γενικά οι σ. χορηγούνται από το στόμα· η εκλογή του τύπου εξαρτιέται από τη διαλυτότητα, την απορρόφηση και την αποβολή του· εάν, π.χ., θέλουμε να δράσει μόνο στο πεπτικό σύστημα θα χορηγηθεί σουλφοναμίδη μικρής απορροφητικότητας, όπως η σουλφαγουανιδίνη. Από τις πιθανές παρενέργειες, που ήταν συχνότερες με τις σ. παλιού τύπου, είναι η νεφρική επιπλοκή, κατά τη διεργασία αποβολής, που μπορεί να φτάσει μέχρι ανουρίας. Είναι επίσης δυνατή η ακοκκιοκυττα-ραιμία, η οξεία αιμολυτική αναιμία, η ηπατίτιδα κ.ά. Σήμερα πάντως παρασκευάζονται σ. πολύ μικρής τοξικότητας.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • αδενίτιδα — Φλεγμονή των λεμφικών γαγγλίων. Η α. προέρχεται από φλεγμονή η οποία αρχίζει στην περιοχή των λεμφικών αγγείων που καταλήγουν στο γάγγλιο και, ανάλογα με την εντόπισή της, διακρίνεται σε τραχηλική, τραχειοβρογχική, μασχαλιαία, βουβωνική κλπ. Η… …   Dictionary of Greek

  • ορνίθωση — (Ιατρ.). Νόσος κοινή στα πτηνά (παπαγάλους και περιστέρια) και στον άνθρωπο. Προκαλείται, όπως και η ψιττάκωση, από έναν ιό μεγάλων διαστάσεων (350 500 mm) που παρουσίαζει, μεταξύ των άλλων, το χαρακτηριστικό να είναι ευαίσθητος σε ορισμένα… …   Dictionary of Greek

  • πανώλη — Οξεία λοιμώδης νόσος που προκαλείται από την παστερέλα της πανώλους (pasteurela pestiv), ένα κοκκοβακτηρίδιο το οποίο προκαλεί συνήθως επιζωοτίες σε μερικά είδη ποντικών· η νόσος μεταδίδεται στον άνθρωπο από τους ποντικούς όταν οι ψύλλοι, που… …   Dictionary of Greek

  • πορφύρα — I Σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από τριχοειδείς αιμορραγίες του δέρματος, των βλεννογόνων ή του παρεγχύματος. Στο δέρμα η π. εκδηλώνεται με μικρές κόκκινες κηλίδες που δεν εξαλείφονται αν πιεστούν με γυάλινη πλάκα. Οι π. διαιρούνται σε δύο μεγάλες… …   Dictionary of Greek

  • χημειοθεραπεία — Μέθοδος θεραπείας που, βασίζεται σε βιολογικές, χημικές και ιατρικές γνώσεις, ερευνά και ετοιμάζει την παραγωγή ουσιών, που έχουν την ιδιότητα να δρουν τοξικά επί μικροβίων, ιών μεγάλου μεγέθους, ελμίνθων, πρωτοζώων, χωρίς να προκαλούν βλάβη στα… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”